Hiçbir zaman hiç birşeyi çooook fazla istemedim! Kendime kızıyorum şimdi… Malum insan sosyal bir varlık ve zaman içerisinde çapın da büyüyor… Parktan, Bahceden, Kurstan, Okuldan, İşten arkadaşların ve onların da arkadaşları gibi gibi gibiii…. Dönüp bakıyorum Hırs Küpü dediğim birsürü adam evet hırs yapmış ama bunu müsbet şekilde kullanmış ve da hiç beklemediğin adam entelektüel çıkmış… Hırsı illa İŞ hayatında yapmak zorunda da değil insan ama bi bil değil mi ne istediğini… Hırs yap, ben bu işi yapmak istemiyorum da, dünyayı gezicem de! Yap hesabını-kitabını fizibiliteni, fütursuzca da olmak zorunda değil hem… Çılgın olayım ya da salak olayım değil ama ya hu Müziği çok mu seviyorum, plaza insanı olmak yerine spotların önünde yer alamasam da radyocu olmayı düşün di mi…. Ya da hiç hiç yoktan üniversitede radyo kulübüne gir! Onu da mı yapmadın, yemek yapmayı, insanları doyurmayı, uzun ve güzel sofralar kurmayı cok mu seviyorum… git ahçı ol… yemedi mi! yemekli bir işletmede çalışamayı düşün, organizasyon yap… Gezmek hayatımın anlamı… git TV de eline mikrofon alıp aptala aptal dolasan kızlar nasıl program yapıyıolar onu öğren… bir TV nin kapısından elin boş döneceğini bile bile kafayı vur di mi ama… bul bir yolunu hobini paraya dönüştür di mi!!!! Paraya da mı dönüştürmedin, bar muhabbetlerinde çalan müziğin A sını, B sini bil de havan olsun, İzlediğin filmlerin künyesini ezberle şeklin olsun… İçtiğin şarabın yılını bil cakan olsun… gittigin yerleri öyle bi keşfet ki arkandan tur kaldırsınlar di mi…. Ben bütün bunları hep parayla ilintilerndirdim… herşey için hep ön koşul para olmalı düye düşündüm… kendimi hapsettim… Peki Manita durumu… o da aynı… hiçbir zaman manita hayatımın anlamı olmadı… 15 yaşında kafayı kırıp evlilik hayalleri kurmaya başlamadım…. Ortadan fol ve yumurta yokken bir seneye evlenirim diye saçımı uzatmaya başlamadım… 25 imde evlenip, 30 umda müdür olup , 32 yaşımda cocuk doğururum… o tarihlerde de yanımda olan adamla evlenirim ooooh gibi kalkınma planlarım olmadı…
Hay olmadı da noooooldu… Bak millet çıktı aya, ben yine kaldım yaya… diyorum ya bunlardan herhangi birine odaklansaydım bunca zaman içerisinde, en azından derdim ki, AŞK mı… o kadar çalısıyorum, öyle büyük bir kariyer yaptım kı, ona ayıracak vaktım yok… Ya da, ben çok uzun zamandır iş seyahatleri için dünyayı dolaşıyorum, hazır değilim bunun için…. Veya… etrafına toplana 10 kişiye şarap tatmanın inceliklerini anlataydddım… Halen bu yazıyı yazarken bile benden gecti hissiyatı içerisinde yazıyorum… pişmanım! Ama neticede akranlarım çekirdek aileyi çoktan oluşturdu, paracıkları bankalara istifledi… bir de üstüne mevkii kondurdu…. Bende yanlızlaşan, kendine uzaklaşan şehir insanının en güncel izdüşümü J
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder