17 Kasım 2011 Perşembe

Tatillll

Yaşamımı daha normal devam ettirebilmemdeki en büyük yardımcı belki de tatillerim... dolayısı ile tatillerimde, işte içimde bir anda çıkan o canavarın derinliklere inebilmesi için elimden geleni yapıyorum... mümkün olduğunca halay başı değilde, orta saha oyuncusu gibi davranmaya çalışıyorum... kendi çapımda kemiksiz, sinirsiz antrikot kıvamına geliyorum... hele ki beyin hücreleri temiz hava, bol güneş ile de temasa geçtiyse deymeyin keyfime... Ama 29,5 u artık iyice zorlarken kız arkadaş tatillerinin de giderek şarj gücü azalıyor, hissediyorum ve tabii hissettiriyorum :S... Zaten gerçekten bunu söyleyeceğim aklıma gelmezdi ama yaş ilerledikçe tatilde bile sarfedilebilen enerji seviyesi azalıyor ama buna müteakip, o sarf edilen enerjiden beklenen fayda da artıyor sanırım...
Ya hu evet insanlar tatillerde birbirlerini tanırlarmış, birlikte tatile gitmeden arkadaşlarını tanıyamazmışsın fln ama ya hu tanıdığın arkadaşlarınlayken bile bir yerden sonra adımlar zorlu oluyor... Gidilen janti restaurantlarda yandaki masalarda hep çiftler varken kız kıza kadeh tokustutup şamata yapmak da... eeeh bir yere kadar tabii.... fonda hep neden manitam yok sorusu insanın aklına geliveriyor walla.... Zaten her türlü grubun içerisinde hep benim bildiğim yol en kısa yol, benim tediğim yemek en lezzetlisi, benim gördüğüm müze en en enteresanı ve benim seçtiğim plaj en kızgın kumlusu gibi egosal durumlarım tabii var, bu manitayla da olsa böyle olacak ama her tatili gün gün planlayan, elinde haritasıyla yolları arşınlayan beni de bir insanoğlu yola getirse, yola getirmek değil de dizginleri eline alsa da bana al sana bilet, al sana otel... para mı... hallolur ooooo diye bi gelse, açım dediğimde güzel yemek, susuzum dediğimde bana su bulsa fena mı olur haa??? Gerçi o kadar uzun zaman oldu ki, manitayla tatilin zorluklarını, erkek miskinliğini... sıcak havada kolay terleyen bünyeleri unuttum unutacagım, hatta belki komşunun tavuğu tam da bu yüzden bana kaz gibi geliyor ama wallahi artık kız arkadaşlarımla tatil bile zor geliyor.... Ha... bu arada söyle de bir durum var ki tabii, katılınılan düğünlerin sayısı arttıkça tatile birlikte gidilebilinecek kankalar da birer birer azalıyorlar...içinde bulunduğum bu ruh halinin bir sonraki adımı olarak kendimi Toskanada tek başıma bir masaya oturmuş ve elimde bir kadeh şarapla bohem bir 30+ olarak bir resime oturtmak istemiyorum ama tatil zaten hayattaki kurtarılmış bölgem... onda da 100% performans alamayacaksam ne kaldi ki bana geriye L