Müzik nasıl bir derya denizdir ki, her türlü müziği dinliyorum diyen bir insanın bile bir anda kulağına çalınan bir şarkı onu şaşırtabilir... Aaaaa, bu da kim...ne kadar güzel bir şarkı, ben neden daha önce duymadım diyebilir... Çok ilintili görünmeyebilir ama yalnızlığın en kötü tarafı tam da bu noktada duruyor. Benim kadar müziği seven bir insan için dünya barışını konu etmediği sürece herhangi bir şarkının insana birşey ifade etmiyor olması çok da eğlenceli değil.... Biricik Jones kıvamına gelince ‘damar’ tabir edilen duygusal bir şarkı duyduğumuzda bile gözlerde herhangi bir buğulanma oluşmaz, ya da ennn eğlenceli şarkıyı dinlerken bile hep birşeyler eksik olduğundan mütevellit o kadar da eğlenceli değildir dünya! 50 Mila gibi günümüzün ‘ Karlar Düşer’ i olan şarkılar bile sadece italyancanın güzel tınısını bırakır kulakta. Hatta o kadar ki ‘ ayrılık acısı’ fazında içinizi sızlatan şarkıları bile duydugunuzda artık ileri sarabilirsiniz ya da kanalı gönül rahatlığıyla değiştirebilirsiniz...
Müziğin Matematiğini amatör bir dinleyici olarak hep iyi anladığımı düşünürdüm… Çok elit, rafine bir zevkim olduğundan değil, ortalama toplum görüşünü hissedip yakalayabildiğimden… Bu şarkı patlar derim olur… tutmaz derim tutmazzzz….
Dinlemek ve hatta üstüne ahkam kesmek buzdağının görünen kısmıymiş meğer J Pekiii, ya bu şarkıları söylemeye kalkarsak…. O zamann… o zaman alfabedeki harflerin yanyana nasıl zor durdugunu ve en kısa kelimelerin bile ne kadar zor söylendiğini anlıyor insan… buz pateni yapan insanları izlemek gibi esasen… Olimpiyatları izlerken hep, o kadar da zor değil ya hu diye düşünürdüm… taaa ki ayağıma bir çift pateni geçirip o kocaman sahanın ortasında düşüp, kaldırılamayana kadar J J Şarkıları da hepimiz kendi çapımızda mırıldanıyoruzdur ama o piyanoyla baş başa kalınca onun da bir matematiği var… yokuşları olmayan düz ayak şarkıları bile söylerken kendi çatlayan sesini duyunca insan anlıyor ne kadar da zor bişey olduğunu… öyle Do –Re –Mi yi sökmeden olmuyormuş … 4 dk olarak duyulan şarkı 4 dk da söylenip bitmiyormuş meğer… Alfabeyi bitirip sözcüklere geçmek bile aylarını alıyormuş insanın…Nefes almak bile meşakkatli bir şey… hiçbirşey ama hiçbirşey göründüğü gibi kolay olmuyor… Hisset, hissetme… 2 kere 2 yi sökmeden değil şarkı, şiir bile melodinin üstüne okunmuyor… kağıtta durduğu gibi durmuyor … Haaa…. Biricik Jones değil, Petek Dinçöz olursan 2 kere 2 beş de eder, o ayrı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder