19 Ekim 2016 Çarşamba

Ben is hayatini cok abartmisim ( sanirim )

Freudyen anilara donup bakmak gerekir mi bilmiyorum ama 12 yillik is hayatim, 7 farkli is yeri tecrubemden sonra buna karar verdim.
Ben is hayati kavramini kendi gozumde cok abartmisim. 

Bir doktor, avukat soz konusu ise hayat baskadir, ya da NASA da uzay kesifleri yapiyorsan ama ya degilse...Sanirim benim algi karisikmis biraz.... cok uzun sure, kayda deger birsey yapacagiz sandim... muhim bisey...haftada min. 40 saatimizi verdigimiz, kafamizi patlattigimiz, sacimizi basimizi yoldugumuz ofis hayatimiz ve debelenmemiz dunya barisina olmasa da iyi birseylere vesile olacak sandim. kendimizden buyuk birseylerin parcasi olup pozitif seyler yaratacagiz sandim.

Sonraki etapta, bunun olmayacagini anladim... evet buyuk sistemin kucuk birer parcasiyiz hepimiz ama o kadar. etrafta birseyler zaten olup bitiyor, biz de global surunun bir bireyiyiz o kadar. Bu etapta, cok calisacagiz da sandim. cok calisip, cok kafa yoracagiz... bu surunun icinde kara koyun olabiliriz sandim! hani kuresel bi hayat ve kuresel bir calisma duzeni var ya, kelebek etkisi yaratabiliriz sandim... ben burda kuyuya bir tas atacagim, bu dunyanin baska bir yerinde
birseyleri degistirecek sandim.... sonunda don kisot gibi ruzgar gullerine karsi tek kaldim...

ve nihayetinde kararimi verdim, ekmek parasi icin, sosyal bir hayvan oldugumuz icin, gruplasip debelesiyoruz. hepsi bu! ya da ben cok ciddi FAIL ettim... kendi tecrube ettigim 12 sene boyunca 7 farkli is yerinde, ve yakin cevremdeki insanlarin tecrubelerini de goz onunde bulundurursak, 100lercemiz, binlerce iste basaramadik, tutunamadik.... yani, boyle gelmis boyle giderin bir parcasi olduk. Yaptiklarimizi tukettik, umutlarimizi harcadik, bozuk kaldik :)

peki... ne yapmali... sanirim hayati oldugu gibi is hayatini da cok ciddiye almamali,,, bosvermislik sendromu degil ama baagggzi seyleri oylece, oldugu gibi kabullenmeli, elinden gelenin en iyisini yapmaya calismali ama tatli canini uzmemeli... ekmek parasi icin olmayan, kendine yatirimlik, stres topu hobi mutluluklari edinmeli haaa bi de 65 yasinda emeklilik durumunu dusunmemeli, netekim o zaman bardak hic bi turlu dolu gorunmuyor :)